Lecznicze właściwości miodów pszczelich

Miód pszczeli od dawna uznawany jest za jeden z najbardziej  wartościowych produktów naturalnych znanych człowiekowi. Od dawna też znane są właściwości prozdrowotne miodu. Jego korzystny wpływ na wiele dolegliwości potwierdzają badania naukowe. Lecznicze właściwości miodu można stwierdzić w odniesieniu do wielu układów organizmu ludzkiego.

Miód a układ krwionośny

Korzystne działanie miodu na układ krążenia jest niepodważalne. Dzięki dużej zawartości fruktozy i glukozy miód jest produktem łatwo przyswajalnym przez organizm i nie obciążającym mięśnia sercowego. Obecna w miodzie acetylocholina reguluję pracę serca, wzmacniając siłę skurczu i wydolność mięśnia sercowego. Przyczynia się do tego także potas występujący w miodzie w dużej ilości. Miód powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi i rozszerzenie naczyń wieńcowych(działanie hipotensyjne). Z jednej strony przyczynia się do zahamowania procesu miażdżycowego, a z drugiej strony ma wpływ na zwiększenie wydzielania moczu(działanie diuretyczne), co w konsekwencji zapobiega obrzękom. Miód stosuje się często w nerwicy serca i chorobie niedokrwiennej.

Miód a układ pokarmowy

Leczenie miodem pozwala na uzyskanie pozytywnych wyników, miedzy innymi w zapaleniu żołądka oraz chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Miód charakteryzuje się właściwościami normalizowania upośledzonej czynności wydzielniczej i ruchowej żołądka w tych schorzeniach. Ponadto w przypadku wrzodów żołądka i dwunastnicy przyspiesza gojenie zmienionej zapalnie błony śluzowej tych narządów. Miód odznacza się działaniem regulującym czynność wydzielniczą i motoryczną jelit. Dzięki temu stosowany jest zarówno w przypadku zapalenia jelita grubego, ze skłonnością do biegunek, jak i zapalenia jelita cienkiego, zwłaszcza u dzieci. Miód okazał się skutecznym lekiem w wielu schorzeniach wątroby i dróg żółciowych. Stosuje się go samodzielnie i łącznie z podstawową terapią leczniczą w przypadku wirusowego i przewlekłego zapalenia wątroby, marskości wątroby, schorzeniach pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, kamicy żółciowej, w trakcie długotrwałego przyjmowania leków, zatrucia ołowiem i innymi metalami ciężkimi oraz nadużywania alkoholu.

Miód a układ nerwowy

Miód odznacza się łagodnym działaniem uspokajającym, nasennym i zmniejszającym skutki nadmiernego napięcia nerwowego, a także leczy niektóre zaburzenia psychiczne. Miód wpływa korzystnie na osłabiony system nerwowy, szczególnie w stanach przemęczenia pracą umysłową, wyczerpania psychicznego, wycieńczenia, apatii i otępienia starczego. Miód ze względu na właściwości uspokajające ułatwia leczenia chronicznej bezsenności. Miód okazał się również pomocny w leczeniu nerwic różnego rodzaju i depresji.

Miód a układ oddechowy

Miód stosowany jest często w stanach przeziębieniowych. W trakcie leczenia ustępują stopniowo objawy towarzyszące początkowej fazie przeziębienia takie jak kaszel, chrypka, drapanie i ból gardła, dreszcze oraz podwyższona temperatura ciała. Miód stosowany jest z powodzeniem w ostrych i przewlekłych stanach zapalnych gardła, schorzeniach zapalnych nosogardzieli, a także ostrych i przewlekłych zapaleniach migdałków podniebiennych. Z dobrym skutkiem miód wykorzystywany jest w schorzeniach jamy nosowej, a mianowicie w ostrych i przewlekłych zapaleniach błony śluzowej nosa, łącznie z towarzyszącymi im stanami ropnymi. Poza tym w uporczywym kaszlu miód jest często środkiem nie zastąpionym. Właściwości przeciwalergiczne miodu wykorzystuje się między innymi do leczenia pyłkowicy i astmy oskrzelowej atopowej

Miód w chorobach nerek

Dzięki niskiej zawartości białka oraz jonów sodu i chloru miód wykazuje korzystne działanie na nerki i drogi moczowe. Rozszerza naczynia krwionośne nerek i w ten sposób zwiększa filtrację kłębkową. Ma to szczególne znaczenie w schorzeniach nerek, którym towarzyszy zmniejszone wydzielanie moczu. Zapobiega on także tworzeniu się piasku i kamieni w nerkach i pęcherzyku moczowym.

Miód w leczeniu ran

Miód z dobrymi wynikami stosuje się również w przypadku ropiejących ran i oparzeń. Powoduje on szybkie oczyszczanie rany z ropnej wydzieliny, a także niszczy drobnoustroje chorobotwórcze, szczególnie gronkowce i paciorkowce. Nie dopuszcza także do tworzenia się pęcherzy i blizn pooparzeniowych. Miód stosowany jest w leczeniu owrzodzeń na tle cukrzycowym, zakażonych ran odleżynowych i nowotworowych, a także owrzodzeń zgorzelinowych i gruźliczych.

Biorąc pod uwagę powyższe informacje warto sięgać częściej po ten „naturalny lek” jakim jest miód- dla zdrowia i lepszego samopoczucia.

 

Źródło: B.Kędzia, E.Hołderna-Kędzia; Produkty pszczół w medycynie, Lublin 1996.